به گزارش اسکای نیوز عربی، مالکی در این سخنان تلویزیونی اعلام کرد: به خاطر منافع عالی کشور به نفع برادرم حیدر العبادی از نامزدی برای نخست وزیری عراق کنار خواهم کشید و در آینده نیز منصب یا پست دولتی را قبول نخواهم کرد.
وی با اشاره به دوره نخست وزیری خود گفت: من زمانی نخست وزیری در عراق را به دست گرفتم که کشور تحت اشغال کامل آمریکا بود و دستاوردهای زیادی در این سالها نصیب عراق شد و توانستیم ضربات سنگینی به تروریسم در کشور وارد کنیم.
مالکی ادامه داد: من شخصا مورد حملات و انتقادات ظالمانه‌ای قرار گرفتم و متهم شدم که قصد دارم قدرت را انحصارا در دست بگیرم اما هرچه کردم برای دفاع از وطن و حق مردم عراق بوده است.
وی با اعلام حمایت کامل از حیدر العبادی، نخست وزیر مکلف عراق تاکید کرد: به خاطر اینکه عراق وارد بحرانی دیگر نشود و اینکه خونی در کشور ریخته نشود نامزدی برای نخست وزیری را کنار گذاشتم و با نخست وزیر جدید همکاری کامل خواهم کرد.
مالکی گرچه از نخست وزیری عراق کناره گیری کرد اما همچنان رهبری حزب الدعوه و ائتلاف دولت قانون را در اختیار خواهد داشت و یکی از چهره‌های سیاسی اصلی در این کشور باقی خواهد ماند.
همزمان، حیدر عبادی، جانشین مالکی از سوی رئیس جمهور دستور گرفته تا هر چه زودتر کابینه خود را معرفی کند.
در روزهای اخیر و پس از آن که فوآد معصوم، رئیس جمهوری عراق، عبادی را به عنوان نخست وزیر جدید این کشور معرفی کرد، فشارهای داخلی و بین‌المللی برای کناره گیری مالکی افزیش یافته بود اما او خود و ائتلاف تحت امرش را همچنان واجد شرایط رهبری دولت می‌دانست.
به گزارش بی.بی.سی مالکی در راس یک ائتلاف متشکل از گروه‌های شیعی از سال ٢٠٠٦ تا کنون سمت نخست وزیر را بر عهده داشته و منتقدان او معتقدند که در این مدت با استبداد رای حکومت کرده و با نادیده گرفتن مشارکت سایر گروه‌های قومی و دینی در عراق، عملا باعث رویگردانی سنی‌ها شده و زمینه ظهور و پیشرفت داعش را فراهم آورده است.
اکنون حیدر عبادی موظف است ظرف سی روز کابینه جدید خود را معرفی کند و در صورت تایید اعضای کابینه عهده دار دولت عراق شود.
عبادی، ۶۲ ساله، از کهنه کارترین سیاستمداران عراق است که پیش از سرنگونی صدام، در تبعید به سر می‌برد.
او که تحصیلات خود را در رشته مهندسی الکترونیک به پایان رسانده است، در سال ۲۰۰۳ از انگلیس به عراق بازگشت.
عبادی می‌گوید دو نفر از برادرانش در دوران حکومت صدام حسین کشته و یکی دیگر زندانی بوده است. او و خانواده‌اش از اعضای حزب دعوت عراق بودند و علت تبعید وی در دوران صدام هم همین بود.
